‘Dit is Ella 2.0’

Ella heeft al een jaar een stabiele relatie met Gerrit. Daar is ze blij mee, want hiervoor gingen relaties altijd heel erg fout. Haar begeleider Joyce leert haar hoe het anders kan. Ella wil haar verhaal graag delen. Om anderen te helpen. “Zodat mensen die in een negatieve sfeer zitten dit lezen en denken ‘hé, zo kan het ook!’.”
Ze vertelt haar verhaal samen met haar moeder Marja en begeleider Joyce.

“Ik woon hier nu tien jaar”, vertelt Ella. “Ik had al eerder op mijzelf gewoond bij een organisatie, maar dat ging niet goed. Toen hebben mijn ouders mij weer terug naar huis gehaald. Ik had ook echt verkeerde dingen gedaan.” “Daar hoeven we niet verder op in te gaan, hoor”, zegt Joyce. “Ik denk dat het  voldoende is om te zeggen dat je een neusje hebt voor foute mannen.”

Tralies en sloten
Een nieuwe start bij een nieuwe organisatie dus. Ella kreeg een leuke begeleider. “Een jonge meid, met wie ik goed kon opschieten. Dat was heel fijn.” Moeder Marja: “Het is zo belangrijk dat het contact met de begeleider goed is.” Maar deze begeleider ging weg. “Met mijn nieuwe begeleider had ik geen klik”, vervolgt Ella. “Toen begonnen de problemen weer. Ik mocht geen vriendje, maar daar luisterde ik niet naar. Er kwamen tralies en sloten op de ramen. Alles werd in het negatieve getrokken. Dat vond ik niet prettig.” “Die tralies en sloten kwamen van ons”, zegt Marja. “Laten we het erop houden dat er goede redenen waren. We wilden dat Ella veilig was.” “Onze locatie is een ouderinitiatief”, legt Joyce uit. “Maar de tralies en sloten waren een grote beslissing.”

Negatieve spiraal
En toen kwam de coronatijd en waren er veel wisselingen op de locatie. Te veel veranderingen, volgens Ella. “Ella heeft zich in die periode heel onveilig gevoeld”, vertelt Joyce. “En niet gehoord en niet gewaardeerd.” Ella huilt even.
Wat Joyce zegt, raakt haar. “Ella kwam in een negatieve spiraal, ze ging dwarsliggen om het dwarsliggen. Ze zocht mensen op die niet goed voor haar zijn. Ze deed precies dat waartegen die tralies haar moesten beschermen.” “En de begeleiders gaven haar alleen maar op haar kop”, vult Marja aan.

Telefoon zien?
Totdat Joyce kwam. “In het begin liep het helemaal niet zo lekker tussen ons”, lacht Ella. “We botsten behoorlijk. Joyce is heel direct.” “Ik ging wat terugvragen”, zegt Joyce. “Dat was Ella niet gewend. Ik sprak haar aan op haar verantwoordelijkheid.” Tijdens één van de begeleidingsgesprekken vroeg Joyce of ze Ella’s telefoon even mocht zien. “Dat wilde ze niet, want ze wist dat ik dingen zou vinden die niet oké waren.” Ella bleek zich weer met foute  mannen in te laten. De eerste reactie van het team was: we pakken haar  telefoon af. Maar dat voelde voor Joyce niet goed. “Het laatste wat ik wil, is Ella op een negatieve manier begeleiden.”

Een vriendje
“Ik ben met de locatiecoördinator gaan praten”, vervolgt Joyce. “Samen besloten we Ella haar telefoon terug te geven. Maar wel met de afspraak dat wij haar mochten controleren. Daar hebben we toen veel over gesproken, met Ella en het team.” “Dat erover gesproken werd en dat Joyce openlijk aangaf dat ze er last van had, was zo nieuw voor mij”, zegt Ella. Maar nog belangrijker, dankzij die gesprekken kwam Joyce erachter wat Ella eigenlijk wilde: een vriendje. Joyce: “En ze wil seksueel actief zijn. Daar heeft ze behoefte aan. En dat snap ik, want dat is heel normaal.”

Niet weer zo’n foute gast
“Ik vond het wel raar, hoor”, zegt Ella. “Seks is natuurlijk geen taboe, maar er zo gewoon over praten…” “Gelukkig vind ik dat helemaal niet gek”, lacht Joyce. “Maar ik wilde niet weer zo’n foute gast voor Ella. Daarom ben ik gaan googelen, want er moest toch iets zijn. Zo kwam ik bij SDB Welzijn. Zij bieden sport, dagbesteding en dating aan mensen met een beperking. Ik heb gebeld en Ella paste helemaal in het plaatje. In overleg met Ella en Marja hebben
we dat toen in gang gezet.”

Liefde op het eerste gezicht
Ella weet het nog precies: op 23 september 2021 ging ze naar de datingactiviteit. Ze was nauwelijks binnen en de klik met Gerrit was er. “Liefde op het eerste gezicht! Hoewel, ik kende hem al, maar ik had hem een hele tijd niet gezien. We hebben alleen maar gepraat. Natuurlijk heb ik daar toen ook andere jongens ontmoet, maar ik heb voor Gerrit gekozen. En we zijn nog steeds bij elkaar.” Joyce: “De begeleiding van SDB Welzijn was heel zorgvuldig. Er is met ons, met de begeleiders van Gerrit en met Marja gesproken. Alles heel rustig en zonder haast. Heel anders dan Ella het hiervoor altijd deed: vol erin en dan gekwetst eruit, met een gebroken hartje.” Marja: “Ik was blij dat Ella met zo’n leuke jongen thuiskwam.”

Vaste afspraken
“De relatie heeft wel valkuilen natuurlijk, maar gelukkig kent Joyce mij goed”, zegt Ella. “Mijn relatie heeft ook valkuilen”, reageert Joyce. “Dat is heel gewoon.” “Gerrit en ik hebben vaste afspraken”, vervolgt Ella. “We zien elkaar elke woensdag en in het weekend. Dan slaap ik bij hem of hij bij mij.” En als Ella het een keer anders wil of ergens mee zit, dan praat ze erover. Ella: “Joyce heeft mij geleerd dat er heel veel mogelijk is als ik maar overleg. Dat deed ik vroeger niet. Nu wel, met Joyce en met mijn moeder, dan kun je veel meer bereiken.” “Ella is zo gegroeid”, vindt Joyce. “Laatst zat ze niet zo goed in haar vel. Het boterde even niet tussen haar en Gerrit. Toen liet ze geen negatief gedrag zien, maar kwam ze naar me toe. ‘Joyce, ik voel me niet zo lekker.’ Dat is Ella 2.0, zo knap!”
Weer moet Ella even huilen: “Al die complimenten, daar word ik emotioneel van.” “Dat snap ik wel”, zegt Joyce. “Ella heeft zo lang gehoord dat ze het niet goed doet. Terwijl fouten maken helemaal niet erg is. Daar leer je juist van. Dat zie je aan Ella. En dat ze daar een beetje hulp bij nodig heeft, is helemaal niet raar.” En die tralies en sloten? Marja: “Die sloten zijn er allang weer af. De tralies worden binnenkort weggehaald.”