Trots op haar eigen plek
Marcella heeft een tijdje in een kortverblijfhuis gewoond en wachtte daar op een vaste woning waar ze met haar kinderen kon wonen. ‘Toen ik hoorde dat er een woning voor me was, was ik zo blij. Het maakte me niet uit waar ik kwam te wonen, als de kinderen maar bij me konden blijven. Ik ben ontzettend trots op ze en op ons eigen plekje dat we nu hebben.’
‘Iedereen in de buurt weet dat we begeleiding krijgen. Soms gaan mensen je anders behandelen als ze weten dat je ondersteuning krijgt, maar hier doet iedereen heel gewoon tegen ons. Ze behandelen me als een normale moeder. Dat vind ik belangrijk. Ik kan hier gewoon mezelf zijn.’